Załatwianie Spraw
Zasady przyjmowania i załatwiania spraw w urzędzie regulują w szczególności następujące przepisy:
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483)
ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.)
ustawa z dnia 14 czerwca 1960r. – Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. Nr 9 z 1980r., poz. 26 ze zm.)
ustawa z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz.U. nr 110 z 2002r., poz. 968 ze zm.)
ustawa z dnia 10 września 1999r. kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 83, poz. 930 ze zm.)
ustawa Ministra dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702 ze zm.)
zarządzenie Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2001r. w sprawie obsługi kancelaryjnej izb i urzędów skarbowych oraz organizacji i zakresu działania archiwów zakładowych i składnic akt.
Z przytoczonych powyżej przepisów wynikają następujące ogólne zasady postępowania przez organami podatkowymi w postępowaniu podatkowym i w innych postępowaniach:
zasada wyrażona w art. 2 Konstytucji; „ Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej”.,
zasada praworządności – organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa,
zasada równości wobec prawa – wszyscy są wobec prawa równi, mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne,
zasada prawa do sprawiedliwego i jawnego, szybkiego procesu – każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny i bezstronny organ,
zasada ochrony dóbr osobistych – informacje dotyczące jego osoby mogą być ujawnione tylko na podstawie ustawy
zasada prawa skargi – każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą do organów władzy publicznej,
zasada dwuinstancyjności postępowania – każda ze stron ma prawo do zaskarżania orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji z wyjątkami określonymi w drodze ustawowej,
zasada pogłębiania zaufania do organów podatkowych – postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych,
zasada obowiązku organów podatkowych udzielania informacji i wyjaśnień wyjaśnień przepisach prawa podatkowego – organy podatkowe mają obowiązek udzielenia niezbędnych informacji i wyjaśnień w postępowaniu podatkowym,
zasada prawdy obiektywnej – w toku postępowania organy podatkowe podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym,
zasada czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym – organy podatkowe obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania,
zasada pisemności – z zasady tej wynika obowiązek załatwienia sprawy w formie pisemnej,
zasada trwałości ostatecznych decyzji – decyzje, od których nie służy odwołanie w postępowaniu podatkowym są ostateczne,
zasada szybkości kontroli – kontrola powinna zostać zakończona bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie wskazanym w upoważnieniu.
Oprócz zasad, którymi organ musi się kierować przy załatwianiu spraw istotną rolę na sposób załatwienia sprawy mają terminy. Uregulowania dotyczące terminów zawarte w art. 139 Ordynacji podatkowej stanowią rozwinięcie ogólnej zasady szybkości postępowania i stanowią one:
Art. 139. § 1. Załatwienie sprawy wymagającej przeprowadzenia postępowania dowodowego powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.
§ 2. Niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów przedstawianych przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub na podstawie faktów powszechnie znanych i dowodów znanych z urzędu organowi prowadzącemu postępowanie.
§ 3. Załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania przez organ odwoławczy.
§ 4. Do terminów określonych w § 1-3 nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.
Załatwienie sprawy powinno nastąpić przed upływem terminu maksymalnego. Jednakże gdy powstaną przeszkody w prowadzeniu czynności postępowania wyznacza się nowy termin jej załatwienia (art. 140 § 1 i 2 Ordynacji), oprócz tego może być wyznaczony termin dodatkowy (art. 141 § 2).
Upływ terminów załatwienia sprawy nie pozbawia organu podatkowego ani właściwości w sprawie, ani kompetencji do jej załatwienia, ani też nie wpływa na ważność już dokonanych czynności postępowania jak i czynności podjętych po upływie terminu.